Regulamin Przodowników i Instruktorów Turystyki Jeździeckiej PTTK

Honorowi Przodownicy GTJ PTTK

Nr leg. Imię i nazwisko Miejscowość
1 Marek P. Krzemień Kraków
2 Adam Haluch Kraków
3 Włodzimierz Kario Gładyszów
4 Władysław Mróz Nowy Sącz
5 Roman Iskrzycki Brenna
6 Kazimierz Kocjan Małobądz
7 Maria Krzemień Kraków
8 Krzysztof Krysta Wołosate
9 Dariusz Mielczarek Krempna
10 Ryszard Krzeszewski Chmiel
11 Adam Rymarowicz Lesko
12 Antoni Flak Nasiczne
13 Stefan Kobak Nowa Ruda
14 Tadeusz Trzeszczoń /pośmiertnie/ Jaworki
15 Lech Drożdżyński Poznań
16 Józef Mos Sanok
17 Jan Wilanowski Katowice
18 Witold Rosa Sławków
19 Krzysztof Szymala Strzebowiska
20 Marysia Kobak  
21 Marcin Ochmański Karlin
22 Jarosław Nowak Dwernik

I. Przodownik Turystyki Jeździeckiej
– jest członkiem kadry programowej PTTK,
– kandydat na Przodownika winien mieć ukończone 18 lat, posiadać minimum brązową Jeździecką Odznakę Turystyki Górskiej / Nizinnej PTTK i być członkiem PTTK.

I.1. Zakres wiedzy

I.1.1. Elementy pedagogiki, psychologii, ze szczególnym uwzględnieniem pracy z dziećmi i młodzieżą,
I.1.2 Elementy anatomii i fizjologii człowieka,
I.1.3. Zasady udzielania ludziom pomocy przedmedycznej,
I.1.4. Wiadomości o chodach koni (sposób stawiania nóg),
I.1.5. Podstawy hipologii (anatomia, fizjologia, wady budowy konia, rasy, maści, odmiany, żywienie i użytkowanie koni),
I.1.6. Podstawowe wiadomości weterynaryjne – zapobieganie chorobom koni, rozpoznawanie pierwszych objawów najczęściej występujących chorób, wykonywanie podstawowych zabiegów (opatrunki, okłady, masaże), działania przed przybyciem lekarza weterynarii,
I.1.7. Przygotowanie konia do transportu, załadunek i rozładunek koni,
I.1.8. Podstawowe wiadomości z organizacji hodowli koni w Polsce,
I.1.9. Organizacja i prowadzenie jazd rekreacyjnych i turystycznych,
I.1.10. Wybrane zagadnienia z topografii, historii, etnografii i kultury terenu działania,
I.1.11. Ogólne wiadomości o gospodarstwach agroturystycznych i ich roli w popularyzacji turystyki jeździeckiej,
I.I.12. Historia PTTK i turystyki w Polsce.
I.1.13. Znajomość systemu szkolenia jeździeckiego w PTTK, metodyka szkolenia w zakresie zdobywania popularnej odznaki turystyki jeździeckiej,
I.1.14. Znajomość oznakowania szlaków turystyki jeździeckiej, pieszej i rowerowej,
I.1.15. Wiadomości z zakresu kartografii turystycznej. Umiejętność posługiwania się mapami i przewodnikami turystycznymi w terenie,
I.1.16. Wybrane zagadnienia prawne (odpowiedzialność cywilna i karna oraz ubezpieczenia OC, NW i majątkowe) w zakresie dotyczącym pracy przodownika turystyki jeździeckiej PTTK oraz znajomość przepisów prawa o ruchu drogowym.
I.2. Zakres umiejętności praktycznych.
I.2.1. Zasady udzielania ludziom pomocy przedmedycznej,
I.2.2. Jazda chodami zebranymi i wyciągniętymi z zachowaniem płynności ruchu,
I.2.3. Wykonywanie podstawowych figur na ujeżdżalni (w zastępie i indywidualnie),
I.2.4. Umiejętność szkolenia na ujeżdżalni i w terenie,
I.2.5. Przejeżdżanie przez drążki,
I.2.6. Pokonanie toru przeszkód typu „ścieżka huculska” ze skokami przez przeszkody terenowe o wysokości do 50 cm,
I.2.7. Jazda w terenie otwartym i zadrzewionym z pokonywaniem przeszkód naturalnych do wysokości 50 cm, oraz stromych podjazdów i zjazdów, przekraczanie przeszkód wodnych.
I.3. Zakres uprawnień Po zdaniu egzaminu i odbyciu stażu przodownik jest uprawniony do:
I.3.1. Szkolenia jeździeckiego na ujeżdżalni/placu przy gospodarstwie rolnym, ośrodku jeździeckim w celu przygotowania turystów do wyjazdu na spacer lub wycieczkę
I.3.2. Prowadzenia spacerów i wycieczek w terenie określonym w wyniku zdanego egzaminu na uprawnienia przodownickie,
I.3.3. Uprawnienia na inne tereny mogą być nadane po zdaniu egzaminu z topografii, historii, kultury, etnografii i przyrody wybranych terenów, na których kandydat będzie prowadził działalność.
I.3.4. Szkolenia, egzaminowania i przyznawania popularnej odznaki turystyki jeździeckiej.
I.4. Kurs teoretyczny i praktyczny oraz staż przodownicki
I.4.1. Kursy teoretyczne i praktyczne mogą odbywać się w ośrodkach spełniających wymagania ustalone przez Komisję Turystyki Jeździeckiej/Komisję Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK,
I.4.2. Po zdaniu egzaminu teoretycznego i praktycznego kandydat zobowiązany jest do odbycia 30-dniowego stażu w ośrodku stażowym spełniającym wymagania ustalone przez Komisję Turystyki Jeździeckiej/Komisję Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK,
I.4.3. W czasie stażu kandydat na przodownika zobowiązany jest odbyć 20 godzin szkolenia jeździeckiego pod kierunkiem Instruktora turystyki jeździeckiej lub instruktora- wykładowcy turystyki jeździeckiej oraz odbyć 10 wycieczek w charakterze przodownika–stażysty,
I.4.4. Zaliczenia stażu dokonuje opiekun stażysty (instruktor turystyki jeździeckiej lub instruktor- wykładowca turystyki jeździeckiej),
I.4.5. Staż należy odbyć w ciągu 2 lat kalendarzowych od zdania egzaminu,
I.4.6. W uzasadnionych sytuacjach Komisja Turystyki Jeździeckiej/Komisja Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK może zwolnić absolwenta kursu z obowiązku odbywania stażu.

II. Instruktor turystyki jeździeckiej
– jest członkiem kadry programowej PTTK,
– kandydat na Instruktora winien posiadać przynajmniej wykształcenie średnie, uprawnienia Przodownika  i minimum srebrną Jeździecką Odznakę Turystyki Górskiej lub Nizinnej.

II.1. Zakres wiedzy (teoria) jak dla przodownika oraz:

II.1.1. Metodyka szkolenia w zakresie zdobywania odznak turystyki jeździeckiej i uprawnień przodownika
II.1.2. Podstawy zootechniki (anatomia, genetyka, typy i rasy koni, żywienie itp.) oraz hipologii i organizacji hodowli koni w Polsce,
II.1.3. Zasady doboru i przygotowania (treningu) koni do rajdów turystycznych,
II.1.4. Przygotowanie i zasady odbywania biwaków i wielodniowych rajdów turystycznych,
II.1.5. Organizacja PTTK i turystyki w Polsce; projektowanie i znakowanie szlaków turystycznych,
II.1.6. Wiadomości z zakresu kartografii turystycznej, i posługiwanie się mapami oraz przewodnikami turystycznymi w terenie, Znajomość walorów turystycznych głównych regionów Polski,
II.1.7. Przygotowanie konia do prezentacji oraz umiejętność prezentacji konia.
II.2. Zakres umiejętności praktycznych
II.2.1. Płynne i poprawne wykonanie elementów jazdy ujeżdżeniowej wg schematu przejazdu zatwierdzonego przez Komisje Turystyki Jeździeckiej/Komisję Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK,
II.2.2. Płynne pokonywanie przeszkód terenowych ze skokami o wysokości do 70 cm,
II.2.3. Pokonywanie przeszkód terenowych (grząski teren, przeszkody wodne itp.),
II.2.4. Umiejętność biwakowania z końmi w terenie,
II.2.5. Pokonywanie toru przeszkód typu „ścieżka huculska”,
II.2.6. Umiejętność prowadzenia konia jucznego (luzaka),
II.2.7 Udział w rajdzie szkoleniowym w ramach kursu instruktorskiego.
II.3. Zakres uprawnień Po zdaniu egzaminu i odbyciu stażu instruktor turystyki jeździeckiej jest uprawniony do:
II.3.1. Prowadzenia jeździeckich szkoleń teoretycznych i praktycznych
II.3.2. Szkolenia i egzaminowania na wszystkie stopnie odznak od popularnej do złotej,
II.3.3. Prowadzenia wycieczek i rajdów konnych w terenie, na który uzyskał uprawnienia;
II.3.4. Uprawnienia na inne tereny mogą być nadane po zdaniu egzaminu z topografii, historii, kultury, etnografii i przyrody wybranych terenów, na których kandydat będzie prowadził działalność.
II.4. Kurs teoretyczny i praktyczny oraz staż instruktorski
II.4.1. Kurs teoretyczny i praktyczny na instruktora turystyki jeździeckiej można odbywać w ośrodkach spełniających wymagania ustalone przez Komisję Turystyki Jeździeckiej/ Komisję Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK,
II.4.2. Po zdaniu egzaminu teoretycznego i praktycznego kandydat zobowiązany jest do odbycia stażu w ośrodku stażowym spełniającym wymagania ustalone przez Komisję Turystyki Jeździeckiej/ Komisję Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK,
II.4.3. W czasie stażu kandydat na instruktora turystyki jeździeckiej zobowiązany jest odbyć co najmniej 3 rajdy w charakterze instruktora-stażysty oraz przebyć szlak wskazany przez Komisję Turystyki Jeździeckiej/ Komisję Górskiej Turystyki Jeździeckiej,
II.4.4. Zaliczenia stażu dokonuje opiekun stażysty (instruktor turystyki jeździeckiej lub Instruktor-Wykładowca Turystyki Jeździeckiej),
II.4.5. Staż należy odbyć w ciągu 3 lat kalendarzowych od zdania egzaminu,
II.4.6. W uzasadnionych sytuacjach Komisja Turystyki Jeździeckiej/Komisja Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK może zwolnić absolwenta kursu z obowiązku odbywania stażu.

III. Przodownik turystyki jeździeckiej w stylu western
– jest członkiem kadry programowej PTTK,
– kandydat na przodownika winien mieć ukończone 18 lat, posiadać minimum brązową Jeździecką Odznakę Turystyki Górskiej/Nizinnej PTTK w stylu western i być członkiem PTTK.

III.1. Zakres wiedzy

III.1.1. Elementy pedagogiki, psychologii, anatomii i fizjologii człowieka,
III.1.2. Zasady udzielania ludziom po mocy przedmedycznej,
III.1.3. Wiadomości o chodach koni (sposób stawiania nóg),
III.1.4. Podstawy hipologii (anatomia, fizjologia, wady budowy konia, rasy, maści, odmiany, żywienie i użytkowanie koni),
III.1.5. Podstawowe wiadomości weterynaryjne – najczęściej spotykane choroby i schorzenia koni urazy związane z użytkowaniem, zapobieganie i pomoc weterynaryjna,
III.1.6. Przygotowanie konia do transportu i prezentacji oraz umiejętność prezentacji konia, załadunek i rozładunek koni,
III.1.7. Podstawowe wiadomości z organizacji hodowli koni w Polsce, amerykańskie rasy koni,
III.1.8. Organizacja i prowadzenie jazd rekreacyjnych i turystycznych,
III.1.9. Wybrane zagadnienia z topografii, historii, etnografii i kultury terenu działania,
III.1.10. Ogólne wiadomości o gospodarstwach agroturystycznych i ich roli w popularyzacji turystyki jeździeckiej,
III.1.11. Znajomość systemu szkolenia jeździeckiego w PTTK, metodyka szkolenia w zakresie zdobywania popularnej odznaki turystyki jeździeckiej w stylu western,
III.1.12. Znajomość oznakowania szlaków turystyki jeździeckiej, pieszej i rowerowej,
III.1.13. Wiadomości z zakresu kartografii turystycznej i posługiwania się mapami,
III.1.14. Wybrane zagadnienia prawne (odpowiedzialność cywilna i karna oraz ubezpieczenia OC, NW i majątkowe) w zakresie dotyczącym pracy przodownika turystyki jeździeckiej PTTK oraz znajomość przepisów prawa o ruchu drogowym,
III.1.15. Historia stylu western,
III.1.16. Rasy koni wykorzystywane w stylu western,
III.1.17. Organizacje promujące styl western w Polsce i w innych krajach.
III.2. Zakres umiejętności praktycznych:
III.2.1. Jazda chodami zebranymi i wyciągniętymi z zachowaniem płynności ruchu, trawers,
III.2.2. Wykonywanie podstawowych figur na ujeżdżalni (w zastępie i indywidualnie), cofanie,
III.2.3. Przejeżdżanie przez drążki, obrót na zadzie, otwarcie i zamknięcie bramki,
III.2.4. Przejście nad drągami chodem bocznym („side pass”),
III.2.5. Pokonanie toru przeszkód typu „ścieżka huculska” ze skokami przez przeszkody terenowe o wysokości do 40 cm,
III.2.6. Jazda w terenie otwartym i zadrzewionym z pokonywaniem przeszkód naturalnych o wysokości do 40 cm, oraz stromych podjazdów i zjazdów, przekraczanie przeszkód wodnych, mostów i rowów w stępie,
III.2.7. Płynne i poprawne wykonywanie elementów jazdy na ujeżdżalni wg schematu przejazdu zatwierdzonego przez Komisję Turystyki Jeździeckiej/Komisję Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK,
III.2.8. Płynne i poprawne wykonywanie elementów konkurencji Horsemanship,
III.2.9. Umiejętność szkolenia na ujeżdżalni oraz w terenie,
III.3. Zakres uprawnień Po zdaniu egzaminu i odbyciu stażu przodownik jest uprawniony do:
III.3.1. Szkolenia jeździeckiego na placu/ujeżdżalni przy gospodarstwie rolnym, ośrodku turystyki jeździeckiej w celu przygotowania turystów do wyjazdu na spacer lub wycieczkę,
III.3.2. Prowadzenia spacerów i wycieczek w terenie określonym w wyniku zdanego egzaminu przodownickiego.
III.3.3. Uprawnienia na inne tereny mogą być nadane po zdaniu egzaminu z topografii, historii, kultury, etnografii i przyrody wybranych terenów, na których kandydat będzie prowadził działalność.
III.3.4. Szkolenia, egzaminowania i przyznawania popularnej odznaki turystyki jeździeckiej w stylu western
III.4. Kurs teoretyczny i praktyczny oraz staż przodownicki
III.4.1. Kursy teoretyczne i praktyczne dla przodowników mogą odbywać się w ośrodkach spełniających wymagania ustalone przez Komisję Turystyki Jeździeckiej/Komisję Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK,
III.4.2. Po zdaniu egzaminu teoretycznego i praktycznego kandydat zobowiązany jest do odbycia 30-dniowego stażu w ośrodku stażowym spełniającym wymagania ustalone przez Komisję Turystyki Jeździeckiej/Komisję Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK,
III.4.3. W czasie stażu kandydat na przodownika zobowiązany jest do odbycia 20 godzin szkolenia jeździeckiego pod kierunkiem instruktora turystyki jeździeckiej lub instruktora- wykładowcy turystyki jeździeckiej oraz odbyć 10 wycieczek w charakterze przodownika- stażysty,
III.4.4. Zaliczenia stażu dokonuje Opiekun stażysty (instruktor turystyki jeździeckiej w stylu western lub instruktor-wykładowca turystyki jeździeckiej,
III.4.5. Staż należy odbyć w ciągu 2 lat kalendarzowych od zdania egzaminu,
III.4.6. W uzasadnionych sytuacjach Komisja Turystyki Jeździeckiej/Komisja Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK może zwolnić absolwenta kursu z obowiązku odbywania stażu.

IV. Instruktor turystyki jeździeckiej w stylu western
– jest członkiem kadry programowej PTTK,
– kandydat na instruktora turystyki jeździeckiej w stylu western powinien posiadać wykształcenie średnie, uprawnienia przodownika w stylu western i minimum srebrną Jeździecką Odznakę Turystyki Górskiej/Nizinnej w stylu western

IV.1. Zakres wiedzy (teoria) jak dla przodownika oraz:

IV.1.1. Metodyka szkolenia w zakresie zdobywania Jeździeckich Odznak Turystyki Górskiej/Nizinnej PTTK w stylu western wszystkich stopni,
IV.1.2. Znajomość różnych typów rzędów oraz ich dopasowanie do konia,
IV.1.3. Dobór koni, przygotowanie i trening koni do wyjazdów turystycznych,
IV.1.4. Zasady doboru i przygotowania (treningu) koni do rajdów turystycznych,
IV.1.5. Przygotowanie i zasady odbywania biwaków i wielodniowych rajdów turystycznych,
IV.1.6. Struktura PTTK i turystyki w Polsce, projektowanie i znakowanie szlaków turystycznych,
IV.1.7. Wiadomości z zakresu kartografii turystycznej i posługiwania się mapami oraz przewodnikami turystycznymi w terenie, znajomość walorów turystycznych regionów Polski
IV.1.8. Znajomość organizacji zajmujących się konkurencjami western.
IV.2. Zakres umiejętności praktycznych
IV.2.1. Praca z końmi z ziemi w kręgu typu „round-pen”,
IV.2.2. Zmiana tempa chodów przez dosiad,
IV.2.3. Sposoby prowadzenia konia i płynne prowadzenie konia jedną ręką,
IV.2.4. Zatrzymanie konia i zmiana kierunku jazdy przez obrót o 180 stopni,
IV.2.5. Wykonanie dużego, szybkiego koła, przejście ze zmianą prędkości i wykonanie małego koła,
IV.2.6. Płynne i poprawne wykonanie elementów jazdy w arenie według schematu przejazdu zatwierdzonego przez Komisję Turystyki Jeździeckiej/Komisję Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK,
IV.2.7. Płynne i poprawne wykonanie elementów konkurencji Trail,
IV.2.8. Płynne pokonywanie przeszkód terenowych ze skokami o wysokości do 40 cm,
IV.2.9. Pokonywanie przeszkód terenowych (grząski teren, przeszkody wodne itp.),
IV.2.10. Umiejętność biwakowania z końmi w terenie,
IV.2.11. Pokonywanie toru przeszkód typu „ścieżka huculska”,
IV.2.12. Umiejętność prowadzenia konia jucznego (luzaka),
IV.2 13 Udział w rajdzie szkoleniowym w ramach kursu instruktorskiego
IV.3. Zakres uprawnień Po zdaniu egzaminu i odbyciu stażu instruktor turystyki jeździeckiej w stylu western jest uprawniony do:
IV.3.1. Prowadzenia jeździeckich szkoleń teoretycznych i praktycznych
IV.3.2. Szkolenia i egzaminowania na wszystkie stopnie Jeździeckiej Odznaki Turystyki Górskiej/Nizinnej w stylu western od popularnej do złotej,
IV.3.3. Prowadzenia wycieczek i rajdów konnych w terenie, na który uzyskał uprawnienia,
IV.3.4. Uprawnienia na inne tereny mogą być nadane po zdaniu egzaminu z topografii, historii, kultury, etnografii i przyrody wybranych terenów, na których kandydat będzie prowadził działalność.
IV.4. Kurs teoretyczny i praktyczny oraz staż przodownicki
IV.4.1. Kurs teoretyczny i praktyczny na instruktora turystyki jeździeckiej można odbywać w ośrodkach spełniających wymagania ustalone przez Komisję Turystyki Jeździeckiej/Komisję Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK,
IV.4.2. Po zdaniu egzaminu teoretycznego i praktycznego kandydat zobowiązany jest do odbycia stażu w ośrodku stażowym spełniającym wymagania ustalone przez Komisję Turystyki Jeździeckiej/Komisję Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK,
IV.4.3. W czasie stażu kandydat na instruktora zobowiązany jest odbyć co najmniej 3 rajdy w charakterze instruktora-stażysty, oraz przebyć szlak wskazany przez Komisję Turystyki Jeździeckiej/Komisję Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK,
IV.4.4. Zaliczenia stażu dokonuje Opiekun stażysty ( instruktor turystyki jeździeckiej w stylu western lub Instruktor-Wykładowca Turystyki Jeździeckiej,
IV.4.5. Staż należy odbyć w ciągu 3 lat kalendarzowych od zdania egzaminu,
IV.4.6. W uzasadnionych sytuacjach Komisja Turystyki Jeździeckiej/Komisja Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK może zwolnić absolwenta kursu z obowiązku odbywania stażu.

V. Honorowy przodownik turystyki jeździeckiej
Tytuł ten może nadać Komisja Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK/Komisja Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK w uznaniu szczególnych zasług i osiągnięć dla turystyki jeździeckiej. Zakres uprawnień jak instruktor turystyki jeździeckiej na terenie całej Polski.

VI. Instruktor-wykładowca turystyki jeździeckiej
Stopień nadawany jest działaczom turystyki jeździeckiej PTTK przez ZG PTTK na wniosek Komisji Turystyki Jeździeckiej/Komisji Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK. Warunkiem nadania jest posiadanie:
– minimum 5 lat uprawnień instruktora turystyki jeździeckiej ,
– duże doświadczenie w pracy przodownickiej.

VII. Postanowienia ogólne

VII.1. Ewidencja przodowników turystyki jeździeckiej, instruktorów turystyki jeździeckiej, przodowników turystyki jeździeckiej w stylu western, instruktorów turystyki jeździeckiej w stylu western, honorowych przodowników turystyki jeździeckiej i instruktorów- wykładowców turystyki jeździeckiej prowadzi Komisja Turystyki Jeździeckiej/Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK.
VII.2. Uprawnienia przodowników turystyki jeździeckiej i przodowników turystyki jeździeckiej w stylu western podlegają weryfikacji co 2 lata.
VII.3. Przodownik turystyki jeździeckiej/górskiej turystyki jeździeckiej PTTK, instruktor turystyki jeździeckiej PTTK ma prawo do noszenia odznaki przodownickiej i plakietki z napisem Przodownik Turystyki Jeździeckiej PTTK, a instruktor z napisem Instruktor Turystyki Jeździeckiej PTTK.
VII.4. Wzory odznak przodowników i instruktorów, wg projektów Marka P. Krzemienia, stanowią załącznik do niniejszego regulaminu.

* odznaka Przodownika Turystyki Jeździeckiej PTTK składa się z odznaki turystyki jeździeckiej PTTK (stopnia posiadanego przez Przodownika), „czapraka” z napisem – Przodownik Turystyki Jeździeckiej – oraz niebieskiego „potnika” (podkładki filcowej), ** odznaka Instruktora Turystyki Jeździeckiej PTTK składa się z odznaki i „czapraka” (jak wyżej) oraz zielonego „potnika”, *** odznaka Honorowego Przodownika Turystyki Jeździeckiej składa się ze złotej Jeździeckiej Odznaki Turystyki Górskiej / Nizinnej PTTK i „czapraka” oraz czerwonego „potnika”.

VIII. Przepisy przejściowe

VIII.1. Regulamin powyższy uwzględnia zmiany dokonane na wniosek Komisji Turystyki Jeździeckiej/Komisji Górskiej Turystyki Jeździeckiej w 2015 roku.
VIII.2. Dotychczasowe uprawnienia zdobyte przed tą datą w brzmieniu i zakresie uprawnień pozostają niezmienione. Tam gdzie Regulamin mówi o uprawnieniach Instruktora Turystyki Jeździeckiej odpowiada to uprawnieniom Przodownika Turystyki Jeździeckiej II stopnia.
VIII.3. Dotychczasowi Przodownicy Turystyki Jeździeckiej II stopnia, którzy chcieliby otrzymać tytuł Instruktora Turystyki Jeździeckiej winni odbyć kurs adaptacyjny. Warunki i program takiego kursu określi Komisja Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK /Komisja Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK.
VIII.4. Interpretacja niniejszego regulaminu należy wyłącznie do Komisji Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK i Komisji Górskiej Turystyki Jeździeckiej ZG PTTK.
IX. Regulamin niniejszy został zatwierdzony przez Prezydium Zarządu Głównego PTTK Uchwałą nr 63/XVIII/2015 z dnia 4 listopada 2015 r.